JURY

Mijn project biedt gasten de kans om tijdelijk te verblijven in een publieke ruimte, in een ruïne van een kerk waarbij het samenzijn en het zien/bekeken worden terug mogelijk zijn. Vroeger hadden mensen een gemeenschap, zoals het geloof, waaruit een ervaring ontstond, zoals een eucharistieviering. Vandaag de dag zijn deze rollen omgedraaid. We beleven een bepaalde ervaring en zoeken vervolgens een gemeenschap. Hierdoor is zulke vorm van interieurarchitectuur maatschappelijk relevant. De Sint- Jan de Doper kerk in Anzegem is zes jaar geleden vernield door een hevige brand. Vertrekkend vanuit dit trauma wil ik met mijn project terug een plek creëren die voor de diverse bevolking van Anzegem, en het gemeentepersoneel van het dorp, welkom en laagdrempelig aanvoelt. Mijn ingreep is maatschappelijk relevant doordat ik vertrek vanuit een traditie verbonden aan de kerk en deze opnieuw interpreteer binnen de publieke ruimte. Concreet zal deze plek een verblijf kunnen worden doordat ik als ontwerper twee genereuze tribunes ontworpen heb die deel uitmaken van de publieke ruimte. In het verloren gebied onder mijn tribunes huisvest ik mijn generous homestay. Op deze manier is mijn verblijfplaats als het ware onder- deel van de publieke ruimte. Mijn tribunes zijn hiernaast ook voorzien van bakken aarde die verhit kunnen worden waar koffie op gemaakt kan worden of waar simpelweg op gekookt kan worden. Hierbij heb ik inspiratie opgedaan in andere culturen en breek ik de Vlaamse cultuur open. Mijn project biedt op deze manier terug een gemeenschap aan waaruit ervaringen ontstaan. Doordat mijn tribunes tegenover elkaar gepositioneerd zijn, ontstaat er hiertussen een nieuwe vrije ruimte die benut kan worden. Het zal een genereuze verblijfplaats zijn doordat mijn ontwerp mee deel uit maakt van de publieke ruimte. De sleutel om tot een generous homestay te komen schuilt voor mij in de verwevenheid tussen het publieke en private.